ใจลอย : ว. เผลอสติ, เคลิบเคลิ้ม.

ว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.

ใจสูง : ว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.

ใจหนักแน่น : ว. มีใจอดทน, ไม่เชื่อง่าย.

ว. รู้สึกวาบในใจด้วยความเสียใจหรือตกใจ.

ใจหาย : ว. อาการที่ตกใจเสียวใจขึ้นทันที, ใช้ประกอบท้ายคําอื่นมีความหมายว่า มาก เช่น ดีใจหาย แพงใจหาย.

ใจหายใจคว่ำ : ว. ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว.

ใจหิน : ว. มีใจโหดเหี้ยม, มีใจที่แข็งมากไม่ยอมโอนอ่อน เช่น โจรใจหิน.

ว. รู้สึกอ่อนไปตามเหตุการณ์ เช่น พบเรื่องโศกก็โศกตาม.

ใจอ่อน : ว. ยอมง่าย, สงสารง่าย.